BlogSport

Wat was het afgelopen zomer voor de sportliefhebber weer genieten van grote sportevenementen die dit jaar, in aangepaste vorm, gelukkig wel door konden gaan. Zo was er het EK voetbal, de Tour de France, Wimbledon en natuurlijk de uitgestelde Olympische Spelen in Tokyo. Over dit laatste wil ik het wat uitgebreider hebben... Want wat was het een vreemde Spelen dit jaar! Sowieso is alles al anderhalf jaar totaal anders door Corona en de bijbehorende maatregelen. De hele wereld stond op z'n kop, landen gingen op slot met enorm veel beperkingen voor iedereen tot gevolg. Zo ook voor sporters en coaches. Samen sporten mocht niet meer, sportfaciliteiten werden gesloten, evenementen en wedstrijden werden afgelast en er was vooral veel onduidelijkheid! Als topsporter LEEF je voor je sport, heb je een doel voor ogen en werk je naar een belangrijke wedstrijd toe. Bijvoorbeeld het ultiem haalbare in de sport; de Olympische Spelen! Een keer in de vier jaar krijg je de kans om te schitteren op de Olympische (zomer of winter) Spelen en werk je hier naartoe. Trainen, je dagelijks ritme erop aanpassen, focussen, kwalificeren, weer trainen, verbeteren en ga zo maar door. En toen...alles op zwart! Wat doet dit met je? Vele coaches en sporters hadden dan ook het gevoel dat de grond onder hun voeten vandaan gehaald werd, ze niet wisten wat ze nu moesten doen en vooral niet wat ze nog konden verwachten. Zaak dus om nieuwe doelen te stellen, de focus proberen te houden, voor jezelf in kaart brengen waar je nu staat en wat je wil, nieuw plan van aanpak maken etc. Plus de vraag die er voor sommigen nog bij kwam; ben ik volgend jaar nog wel goed genoeg om deel te kunnen nemen aan de Olympische Spelen? Kortom dit alleen al vergde enorm veel van hun mentale veerkracht... maar goed...toen kwam eindelijk het sportleven weer op gang, er kon weer getraind worden, er kwam meer duidelijkheid over wat wel en niet mocht als (top)sporter EN er kwam groen licht voor start van de Olympische Spelen in Tokyo op 23 juli 2021. TOP...nouja...deels dan, want hoewel de Spelen door zou gaan, was dit wel onderhevig aan vele strenge regels en maatregelen. Zo was er vrijwel geen publiek toegestaan bij de meeste wedstrijden, werd de bewegingsvrijheid van de atleten erg beperkt, moesten ze voortdurend getest worden op Corona en was er de angst om in quarantaine geplaatst te worden of uitgesloten van deelname bij een positieve test. Allemaal externe omstandigheden waar ze zelf weinig invloed op hadden, maar wel met een enorme impact op vooral 'het mentale'. Dan heb ik het nog niet eens gehad over wat er sowieso al allemaal op mentaal gebied komt kijken bij de wedstrijd zelf; focus, wedstrijdspanning, omgaan met de concurrentie, samenwerking binnen het team etc. Je kunt je dus wel voorstellen dat dit mentaal erg veel van coaches en sporters vergt en ik denk dat met name hierdoor er de laatste tijd steeds meer gesproken wordt over hun mentale welzijn. Steeds meer sporters durven hier open over te spreken en aan te kaarten dat ze het soms mentaal moeilijk hebben en de invloed die dit heeft op hun sportieve prestaties. Het grootste voorbeeld hiervan was de Amerikaanse turnster Simone Biles die zich door 'mentale problemen' terugtrok op de meeste onderdelen. Zonde! Want, en hier komt het; er is iets aan te doen! Net als je fysieke trainingen, kun je ook mentaal trainen en zo eventuele problemen voor zijn. Je leert heel concreet hoe je ervoor kan zorgen dat je mentaal sterk bent en om kunt gaan met tegenslagen. Waar heb je invloed op en wat kun je controleren? Daar leg je je focus op. Het externe kun je niet veranderen, kunst is om dat te accepteren, een plekje te geven en wellicht juist gebruiken om zelf nóg beter te worden. Je leert uitgaan van je eigen kwaliteiten en ervoor zorgen dat je alles uit jezelf haalt wat erin zit, dát is je topprestatie. Als je het gevoel hebt alles gegeven te hebben tijdens de wedstrijd is dat je 'winst'. Super zou het dan natuurlijk zijn als je wint, maar zo niet, dan kun je er realistisch naar kijken en zat het er voor jou gewoon (nog) niet in. Je kunt jezelf dan niets verwijten; je deed wat je kon. Dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar gelukkig hoorde ik in interviews met de atleten steeds vaker terugkomen; “ik heb alles gegeven”, “ik heb mijn doel bereikt; tevreden met hoe ik gepresteerd heb” , “ik heb genoten van elke seconde en dit was het beste wat erin zat'. Het mooiste hierbij vond ik hun gezichtsuitdrukking; lachend, blij, tevreden! Al was er natuurlijk ook vaak teleurstelling, boosheid, verwijten naar elkaar..logisch, vele emoties komen los. Dat is ook goed, alleen de kunst is dus om daar adequaat mee om te gaan en er een positieve, functionele draai aan te geven; dan ben je mentaal veerkrachtig! Als sportpsycholoog VSPN® zet ik me dan ook, samen met mijn collega sportpsychologen, in om sporters en coaches op mentaal gebied te begeleiden. Het totaalplaatje moet kloppen, zowel fysiek als mentaal in topvorm zijn om zo tot de utlieme prestatie te komen. Plus natuurlijk het belangrijkste; plezier hebben in wat je doet! Dat is namelijk cruciaal! Ook daar kan een sportpsycholoog je bij helpen; wat vind jij belangrijk? Waar zit voor jou de uitdaging? Waar haal jij energie uit? En hoe komt het dat je het plezier eventueel verloren hebt? Samen uitzoeken hoe je hier concreet mee aan de slag kan en weer in de positieve spiraal ('flow') komt. Helaas merk ik nog maar al te vaak dat het mentale een beetje ondergeschoven kindje is in de sport, al zit er een stijgende lijn in! Er komt geleidelijk meer aandacht voor en het wordt steeds duidelijker hoe groot de invloed van 'het mentale' is in alle facetten van de sport. Al wordt er mijns inziens over het algemeen gesproken nog niet genoeg (financieel) in geïnvesteerd. Vooral niet in de subtop- en amateursport. Dat is jammer, want ook daar valt veel winst te halen! Als ambassadeur van de VSPN zet ik me in voor meer bekendheid rondom sportpsychologie en hoe nuttig het voor elke sporter, coach of team is..en dat is, zoals je net al hebt kunnen lezen, heel wat! Wil je beter leren focussen? Je motivatie of zelfvertrouwen verhogen? Beter leren omgaan met wedstrijdspanning? De teamspirit optimaliseren? Of als coach leren hoe beter kunt communcireren met je team? Dat kan allemaal m.b.v mentale training. Doelgericht, praktisch, leerzaam en vooral erg leuk om te doen, want plezier staat voorop! Om te ervaren wat sportpsychologie voor jou kan doen zodat jij in je mentale kracht komt te staan, heeft de VSPN sinds vorig jaar de 'Dag van de sportpsychologie' in het leven geroepen. Dit jaar is dat op 22 september, de woensdag in de Nationale Sportweek. Op deze dag kan heel sportend Nederland kennismaken met sportpsychologie en de vereniging voor sportpsychologie in Nederland. VSPN-sportpsychologen door het hele land organiseren gratis workshops en activiteiten zodat iedereen, sporters en coaches, jong en oud, recreatie en topsporter, kennis kan maken met sportpsychologie. Ben jij benieuwd naar wat het voor jou kan betekenen? Kijk dan in de VSPN-agenda op www.dagvandesportpsychologie.nl om te zien wat er bij jou in de buurt te doen is. Deze wordt de komende tijd aangevuld, dus hou hem in de gaten! Sportieve groet, Ciska de Bruijn Sportpsycholoog VSPN® www.mindyoursport.nl

Corona... je kunt geen stap buiten de deur zetten, een krant openslaan, radio of tv aanzetten of het gaat erover; het coronavirus. Het hele land, nee, de hele wereld is in rep en roer. De ene (voorzorg)maatregel op de andere volgt en dit zorgt voor veel verwarring, zorgen, frustratie en vooral onzekerheid. Het raakt iedereen! Of je nou zelf het coronavirus hebt, in quarantaine moet, in de zorg werkt, crisisopvang voor je kinderen moet zoeken of in de horeca werkt; van het ene op het andere moment staat je leven op z'n kop. Je normale routine valt weg en dat is gek! Noodgedwongen MOET je dingen anders gaan doen en dat vergt veel van je aanpassingsvermogen. Sommigen hebben hier minder moeite mee dan anderen, maar eerlijk gezegd denk ik dat 'men' in deze hele coronacrisis vooral die laatste groep een beetje vergeet; met name de psychische patiënten en (eenzame) ouderen. Blijf daarom ook deze mensen ondersteunen (op een 'veilige' manier); schrijf een kaartje, geef een belletje, doe boodschappen, help ze zoveel mogelijk routine te vinden in hun dagelijks leven, maar vooral geef ze warmte door een glimlach en positieve energie! Laat het duidelijk zijn dat het coronavirus ernstig is, maar wat gaat het effect van al deze maatregelen en ontwrichting van de samenleving zijn? Wat als de coronacrisis wegebt, in welke crisis komen we dan terecht? Denk aan de economische gevolgen, aan de eventuele leerachterstanden van kinderen en jongeren, maar waar ik me nu op wil richten is het gevolg ervan op de algemene fysieke en mentale gezondheid van ons allen! Een van de maatregelen die de overheid getroffen heeft, is namelijk het sluiten van alle fitnesscentra sportscholen, -wedstrijden, -trainingen en -faciliteiten. En dat voor minimaal 3 weken! OEI! Dat in combinatie met het advies zo veel mogelijk thuis te werken en zo min mogelijk sociale activiteiten te ondernemen. Daarnaast de mensen die in qaurantaine of thuisisolatie zitten, tja dit leidt onherroepelijk tot fysieke (en sociale) inactiviteit met alle algemene gezondheidseffecten tot gevolg. Wat daarbij ook niet meehelpt is het feit dat alle eet-en drinkgelegenheden gesloten zijn, behalve afhaal- en bezorgrestaurants; die over het algemeen genomen niet het allergezondste karakter hebben (uitzonderingen daargelaten natuurlijk en uiteraard afhankelijk van wat er besteld wordt...maar hier hebben we ook al meteen een goed punt van 'inactiviteit'-> “besteld wordt” oftewel, je zit met je luie kont op de bank te wachten totdat je veelal calorierijke afhaalmaaltijd voor je deur wordt gezet...) KORTOM in het kader van voorkomen is beter dan genezen; hier wat tips om TOCH actief te blijven en daardoor makkelijker, blijer, energieker en gezonder deze coronacrisisperiode door te komen. Met bijkomend voordeel dat je weerstand verbetert waardoor je sowieso minder vatbaar bent voor virussen en je je overvloed aan tijd beter doorkomt! Tip 1: Hamsteren is niet nodig; supermarkten hebben genoeg voorraad. En jij zelf misschien ook nog wel! Pak daarom een stoel/kruk/keukentrapje erbij en ga je kasten doorspitten, uitmesten en schoonmaken. Deze tip is supernuttig, want het levert je misschien wel “vergeten gewaande” producten op (pasta/rijst/blikken erwtensoep/ wc-rollen ;)), spaart je geld uit (want nu hoef je die dingen al niet meer te kopen), geeft je een schoon huis incl. opgeruimd gevoel EN is een goede work-out. De intensiviteit kun je zelf aanpassen; spreek bijvoorbeeld met jezelf af dat je elke keer als je iets uit de kast wil pakken, je 5x op en af de stoel 'stept'. Je elk product dat je in je handen hebt 10x in de lucht 'lift' en je bij het schoonmaken je doek/spons 5 keer extra hard uitwringt; werk je toch weer aan het versterken van je spieren; topperrrr!! Tip 2: Als je je kasten opgeruimd hebt, heb je vast en zeker dingen die je weg moet gooien; DUS een wandelingetje naar de papier-/ glasbak of afvalcontainer! Pak je weer wat extra beweegmeters mee EN je doet vitamine D op in de buitenlucht en je haalt een frisse neus; hmmm! Tip 3: Na het zorgvuldig doorspitten en schoonmaken van je kasten, kun je nu een boodschappenlijstje maken van de dingen die je toch nog even bij de supermarkt moet halen (extra tip: focus voornamelijk op verse en gezonde producten!). Ga ook hier wandelend, fietsend, steppend, huppelend, joggend of dansend naar toe om je beweegmeters op te krikken. Kies IN de supermarkt voor een draagmandje en buk en strek tijdens het shoppen om ook op de onderste en bovenste schappen te kijken et voila je supermarktwork-out is born! Draag vervolgens je boodschappentassen naar huis en ook onderweg even je biceps trainen door je tassen in de lucht te tillen en langzaam weer te laten zakken. Tip 4: Kids thuis? Ga samen dansen, WII-en, tikkertje of verstoppertje spelen, naar de speeltuin, de hond (van de buren) uitlaten of wat je nog meer voor kinderactiviteiten kunt bedenken waar zij (en jij dus ook) hun energie in kwijt kunnen en je lekker mee in beweging bent. Zij blij, jij blij en allemaal fit! Tip 5: Zoek online naar 5-minute work-outs (volop te vinden o.a. op youtube) voor thuis. Zet er een vrolijk, stimulerend muziekje bij op en gaan met die banaan (die je vervolgens na je work-out lekker oppeuzelt). Extra tip: zoek er een aantal uit, geef ze een nummer, schrijf dit op een briefje, doe dit in een doosje en vis er elke keer een briefje uit en voer die work-out dan uit. Zorgt voor afwisseling en het surprise effect geeft je ook een fijn soort energie; go go go! Tip 6: Wees creatief en multitask! Als je staat te koken, doe dan wat rek- en strekoefeningen, kniebuigingen, yogapozes etc. Of tijdens het tv kijken een paar minuutjes touwtjespringen, planken of burpees. Zo kan ik nog wel urenlang doorgaan met het geven van tips, maar ik denk dat je de achterliggende gedachte nu wel doorhebt; het sluiten van de sportschool is geen enkel excuus om niet te bewegen. Er zijn genoeg mogelijkheden om toch actief te blijven en dit komt je gezondheid EN humeur alleen maar ten goede. Mocht je specifieke, persoonlijke tips willen, een online (mental) training volgen of heb je andere vragen of wensen? Ook op het gebied van (sport) voeding? Laat het me weten via: info@mindyoursport.nl Samen gaan we de strijd tegen Corona aan EN werken we aan onze algemene fysieke en mentale fitheid!!! Make the most of every situation! Sportieve groet, Ciska

Dinsdag 31 december 15:35u... hier zit ik dan tussen mijn gezellige kerstversiering, de Top2000 op de achtergrond aan (afgewisseld met de vele vuurwerkknallen buiten) terwijl mijn laatste wasje van het jaar draait, klaar om deze blog te schrijven. Tja, je ontkomt er niet aan om op deze, toch wel bijzondere, dag even terug te blikken op het 'oude' en alvast vooruit te kijken naar het 'nieuwe' jaar. Nu ben ik niet zo van 'het blijven hangen in het verleden', maar daarentegen wel van het 'reflecteren'. Ik vind het belangrijk om analyses te maken van het hoe en waarom van bepaalde dingen, keuzes en situaties en dat vervolgens gebruiken voor de toekomst; wat neem ik mee en wat laat ik achter me? 2019 was een jaar met van alles en nog wat; mooie, vervelende, bijzondere, frustrerende, waardevolle, chaotische, liefdevolle, hectische maar vooral veel dankbare momenten. Wat dat betreft was het eigenlijk niet anders dan andere jaren! Toch wil ik er een paar uitlichten die extra belangrijk voor me zijn geweest en die 'mijn' 2019 typeren. Allereerst op werkgebied. Naast het hebben van mijn eigen bedrijfje 'Mind Your Sport' (sportpsychologie) ben ik volop bezig met een aantal nieuwe projecten die in 2020 'online' komen (so stay tuned; sportiefinnederland, tekstbureau..:)!). Dit kost natuurlijk veel voorbereidings- en investeringstijd, maar geeft mij zoveel energie, inspiratie en vreugde dat ik er elke seconde met plezier aan werk! Daarnaast heb ik een aantal zeer bijzondere personen mogen ontmoeten met wie er direct een klik was en ik een vruchtbare toekomst tegemoet zie! Op het gebied van gezondheid is er ook een hoop gebeurd waar ik in eerste instantie wel een beetje door van slag was. Ik blijk zowel gluten- als lactose intolerant te zijn en welk slechter nieuws kan er zijn voor iemand die, naast 'gezond' voedsel, dol is op ijs, brood, pasta, koekjes, cake..??!! Al snel wist ik dit echter in iets positiefs om te zetten! Ik ga namelijk mijn tomeloze creativiteit en voorliefde voor koken en bakken inzetten om zelf lekkere, gezonde en 'buikvriendelijke' culinaire hoogtepuntjes te creëren. Het blijft lastig om volledig gluten- en lactosevrij te leven doordat het standaard in zo veel (kant- en klare) producten te vinden is. Ook uit eten gaan, waar ik zo van hou, is een uitdaging, maar dit weerhoudt mij er niet van het niet meer te doen! Het is voor mij dus nog even een zoektocht en me verder verdiepen in deze materie, maar ook hier weer een positieve wending; mijn leergierigheid en nieuwsgierigheid komen ook nu prima van pas! Tevens kan ik mijn ervaring en opgedane kennis hierover gebruiken om sporters op voedingsgebied nog beter te kunnen begeleiden! Plus dat ik nu met een blije buik door het leven kan i.p.v. mezelf voor de gek te houden en doen alsof alles oké is, terwijl ik crepeerde van de pijn... Kortom, ook deze in eerste instantie nare gebeurtenis blijkt vele positieve ombuig mogelijkheden te hebben; The power of your MIND!!! Als afsluiter de meest memorabele periode van 2019; de reis naar Denver/ Colorado (USA) die ik een kleine maand geleden samen met mijn vader heb gemaakt. Vanaf het moment dat ik Schiphol binnenstapte om te vertrekken tot het in Denver weer instappen voor de terugvlucht, heb ik van elke seconde genoten. Ik moet me inhouden om nu niet over mijn tijd daar te gaan schrijven, want dan zijn we zo 10, of beter geschat 100, kantjes verder! Wellicht voor een volgende blog, maar voor nu hou ik het erbij dat dit de reis van mijn leven geweest is en een ervaring om nooit te vergeten. Ik koester de mooie tijd samen met mijn vader, de prachtige natuur en omgeving die we gezien hebben, de oprecht vriendelijke mensen die we ontmoet hebben, het meemaken van een échte Thanksgiving en de fantastische tijd samen met mijn neef en zijn vrouw; THANK YOU THANK YOU THANK YOU! 2019; je bent bijna ten einde, maar je hebt me zoveel gegeven om op verder te bouwen in 2020 en nooit meer te vergeten! Bedankt, ik had je niet willen missen!!

Het is de afgelopen weken met recht een uitdaging geweest om niet totaal doorweekt thuis te komen na een rondje hardlopen of fietsen... en dan bedoel ik niet van het zweet! Bah, wat is er veel regen gevallen zeg; de straten stonden hier blank! Waarom ik over het weer begin? Nou, omdat dit een erg mooi voorbeeld is om er een stukje sportpsychologie op los te laten. Je kent het vast wel dat je jezelf voorneemt om te gaan sporten, maar als puntje bij paaltje komt je 101 excuses kan bedenken waarom het toch niet zo goed uitkomt. Een van die excuses is het weer. En ja, ik noem het bewust excuses, want als je iets echt wil, is er altijd een weg! Hoe? Door de juiste mindset aan te nemen, aangepast aan de situatie. Ik zal het uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Je hebt jezelf voorgenomen om te gaan hardlopen, TOP! Maar maak het 'gaan hardlopen' dan heel concreet, kortom; wat is je doel? Wat wil je bereiken? Hoe lang wil je gaan lopen? Welk rondje ga je maken? Ga je alleen of met iemand samen? Zet je er muziek bij op? Welk gevoel wil je eraan overhouden? Hoe specifieker je je plan maakt, hoe bewuster je ermee bezig bent en hoe belangrijker het 'gaan hardlopen' voor je wordt. Dit leidt er automatisch toe dat het voor je gevoel steeds moeilijker wordt om NIET te gaan hardlopen, omdat er lichtelijke schuldgevoelens boven komen drijven. Deze zijn naar jezelf gericht, want JIJ had het plan bedacht om te gaan hardlopen en nu ga je ineens niet meer?! Daar ben je dus ZELF verantwoordelijk voor. Dit is de eerste stap in de goede richting doordat het je intrinsieke motivatie verhoogt. Super, dus we gaan gewoon??! Maar o jee, daar stuiten we op de volgende hobbel op de weg; de externe omstandigheden! Waar het net om dingen ging waar je zelf invloed op hebt of verantwoordelijk voor bent, gaat het nu om dingen waar je minder controle over hebt. Denk aan het weer, gezinssituaties, het vervoer, werk en ga zo maar door. Je kunt vast een scala aan voorbeelden bedenken die je plan om te gaan hardlopen in de weg staan. Erg vervelend natuurlijk, maar geen, ik herhaal GEEN excuus om NIET te gaan lopen. Alhoewel je weinig tot geen invloed hebt op de externe omstandigheid, heb je wel de volledige regie over hoe je met de situatie omgaat. Hier doen we wederom een beroep op je mindset! Je hebt verschillende manieren van hoe je met bepaalde situaties om kan gaan, de zogeheten 'copingstijlen'. Er zijn minder effectieve als 'bij de pakken neer gaan zitten' of 'vermijding/ excuses zoeken', maar je kunt ook leren om juist effectieve stijlen aan te nemen of deze verder te ontwikkelen. Zo is het flexibel omgaan met situaties bijvoorbeeld een zeer effectieve; werkt plan A niet? Dan gaan we toch naar plan B..of C..of.. D...etc. Een sportpsycholoog kan je begeleiden bij het in kaart brengen van jouw copingstijlen, welke je nog verder kan ontwikkelen en hoe je dat voor elkaar krijgt. Goed, we hebben nu de juiste mindset aangenomen en dus is het GAAN met die banaan, want ja je moet ook de juiste voedingstoffen binnen krijgen om het fysiek aan te kunnen. Daarnaast is het van belang de juiste looptechniek aan te nemen en goede materialen (schoenen/kleding) te gebruiken. Dan is het totaalplaatje compleet om, met plezier!, naar die fittere versie van jezelf te sprinten! Mocht je toch nog wat inspiratie nodig hebben om je motivatie te verhogen; Sifan Hassan heeft onlangs op het WK in Doha geschiedenis geschreven door als eerste in de geschiedenis van de atletiek (met overmacht) zowel goud op de 1500m als de 10km te winnen. Ook Eliud Kipchoge schreef geschiedenis door in Wenen als eerste mens ooit in minder dan twee uur de marathon te lopen. Ben jij de volgende? Tot slot nog een fascinerend fenomeen; ultramarathons! Dat zijn marathons langer dan de standaard 42,195km. Een van de moeilijkste ter wereld is de Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB) die 171km lang is, door 3 landen gaat en 10 bergpassen aandoet. De tijdslimiet is maximaal 46 uur en er worden 9600 hoogtemeters afgelegd door moeilijk begaanbaar terrein en in onvoorspelbare weersomstandigheden. Bizar hè? Is dit wel gezond en wat is de invloed van het mentale? 'De Kennis van Nu' op NPO2 heeft hier een uitzending over op woensdag 16 oktober. Ik ben gevraagd om als sportpsycholoog over dit onderwerp mee te praten in een verdiepende radio uitzending 'Focus' op NPO Radio 1 in de nacht van 15 op 16 oktober om 2.00u. Luisteren jullie mee? Sportieve groet, Ciska de Bruijn Sportpsycholoog VSPN® www.mindyoursport.nl

Oké..ik moet met de billen bloot, figuurlijk dan, want ik zal netjes mijn sportlegging aanhouden hoor! Ik heb eindelijk na enige tijd weer een yogasessie gedaan en oh wat was het weer fijn en oh JA wat dacht ik op dat moment “dit had ik al veel eerder moeten doen/ waarom ga ik niet vaker?!” Ik durf te wedden dat het merendeel van jullie dit vast en zeker wel bekend in de oren klinkt, heb ik gelijk? Hoezo lukt het dan toch niet om als je thuis lekker op de bank zit, in beweging te komen en naar de sportschool te gaan of die hardloopschoenen aan te doen voor een avondrondje? Terwijl je WEET dat als je er eenmaal bent en je lekker sportief uitgeleefd hebt, je je zo veel fitter, energieker en vrolijker voelt? Dat zit dus allemaal in je hoofd.. het heeft onder andere te maken met directe versus uitgestelde beloning. Het je fijn voelen NA het sporten is iets dat je pas later ervaart en niet op het moment dat je thuis op de bank zit. Op dat moment is DAT je “geluksmoment” en is het volgens je mind de makkelijkste keuze om daar gewoon in te blijven hangen en niet te gaan voor de veel fijnere en betere optie van in beweging komen en DAN een geluksmoment te ervaren! Goed nieuws, je kan dit gewoon veranderen! Mentaal trainen heet dat; je koppie sterker maken, net als je spieren bij het fysiek trainen. Door aan beide te werken, zul je je in alle opzichten fijner voelen. Een fitter lichaam, meer energie, een betere mood; kortom je komt in een positieve spiraal terecht! Je werkgever zal er eveneens blij mee zijn, want je wordt er ook nog eens een stuk creatiever en productiever van! Wow wat een wondermiddel is dat sporten toch hè! En je hebt het zelf in de hand. Kies je ervoor om gewoon op de bank te blijven hangen, wellicht met een biertje of zak chips erbij? Prima! Jouw keuze, maar ook je eigen verantwoordelijkheid voor de gevolgen die dit voor je gezondheid heeft. Stop dan nu ook vooral met lezen, voordat je misschien zo meteen na het lezen van deze blog toch geïnspireerd raakt om in beweging te komen ;)! Voor degenen die nog niet afgehaakt zijn; gefeliciteerd! Stap 1 is genomen, namelijk de intentie om te leren hoe je jezelf weer in beweging krijgt/houdt! Dit is ook meteen advies nummer 1; geef jezelf complimenten als je stappen in de goede richting zet. Maak ook doelen. Belangrijk hierbij is om ze niet te groot te maken. Bedenk voor jezelf een droomdoel dat je graag zou willen bereiken, maar wees realistisch in de weg ernaartoe. Door steeds kleine uitdagende maar haalbare doelen te stellen, zul je ervaren dat je motivatie groeit. Elke keer als je zo’n doel bereikt hebt, is het een moment om trots op jezelf te zijn en het te vieren! Oké, niet met taart, champagne en toeters en bellen, maar door jezelf een compliment te geven en toe te staan dat je tevreden bent met dat het je gelukt is! Je bent weer een stapje dichter bij je droomdoel, joehoeee!! Wellicht vind je het fijn om met anderen te sporten; nice! Maak een sportappje aan en inspireer zo ook anderen om in beweging te komen! Sla je twee vliegen in een klap! Zo zijn er nog tal van tips en sportpsychologische technieken die je jezelf eigen kan maken, waardoor het makkelijker wordt om de stap te zetten daadwerkelijk van de bank af te komen en een fittere versie van jezelf te worden. Bedenk namelijk goed dat je maar 1 lichaam en geest hebt en daar moet je het je hele leven mee doen. Waarom dan niet lief ervoor zijn en op alle vlakken (fysiek, mentaal, voedingsgerelateerd) investeren? Probeer het maar, zet die stap en ervaar wat het met je doet. Je bent zelf immers je grootste influencer! Ik ga nog even een rondje lopen, loop je mee? Sportieve groet, Ciska

Jazeker, ORANJE! Hup Holland Hup! Jazeker, ze hebben het voor elkaar; ONZE OranjeLeeuwinnen staan zondag in de finale van het WK Vrouwenvoetbal in Lyon. Een mijlpaal in de historie van het vrouwenvoetbal. Wat was het afgelopen woensdag spannend in de halve finale tegen Zweden en wat heeft Sari van Veenendaal haar taak subliem uitgevoerd; grote complimenten voor onze doelvrouw! We hebben er lang op moeten wachten, maar in de eerste helft van de verlenging kwam gelukkig het verlossende schot (en wat voor een!) van Jackie Groenen... GOALLLL..1-0.!!! Inmiddels had ik geen stem meer over van het schreeuwen tegen de tv (ja hoor, ik weet dat ze me toch niet kunnen horen, maar dit is gewoon een uiting van pure passie en enthousiasme!), maar springen op de bank van vreugde lukte nog prima! Inderdaad, op de bank, want ik heb er woensdag maar voor gekozen om thuis te kijken na mijn eerdere ervaring met gebrek aan live uitzendingen/ grote tv-schermen/ Oranje fans in de stad (zie mijn eerdere blog “Oranje..of toch niet?!”). Al moet ik toegeven dat ik mondjesmaat meer Oranje-elementen op straat zie, maar helaas nog lang niet zo veel als bij de mannen. Gelukkig hebben de Oranje supporters het in Frankrijk wel helemaal begrepen en is het daar een oase van gezelligheid en verbondenheid tussen de in het oranje uitgedoste mensen. Laten we dat zondag hier in Nederland ook voor elkaar krijgen, want elke morele vorm van steun draagt bij aan het kunnen binnenhalen van de titel 'Wereldkampioen' voor ONZE OranjeLeeuwinnen, deal?! Ze zullen het nodig hebben, want titelverdediger USA is de tegenstander in het Stade de Lyon en zij hebben bewezen dat het een zeer sterk voetballend team is. Dat Oranje het zo ver geschopt heeft dit WK komt doordat ze wel degelijk een balletje kunnen trappen, maar ze hebben het vooral gehaald op basis van hun wilskracht en zeer goede teamgeest. Hierin onderscheiden ze zich van de rest en dit is ook wat ze zondag voor de volle 100% moeten benutten en op vertrouwen. Het enige wat ze op de been kan houden tegen het sterke USA is in mijn ogen dan ook het als een eenheid op het veld staan, vechtlust uitstralen, op elkaar vertrouwen en elkaars kwaliteiten benutten. Al vanaf de eerste seconde gretigheid tonen en voetballen alsof het de laatste 5 minuten van de wedstrijd betreft. Dit zal fysiek enorm veel van onze dames vragen, maar ze hebben bewezen dat ze fit zijn en door de pijn heen kunnen bijten. Kom op Leeuwinnen, nog één keer! Een droomfinale; Nederland- USA, zowel voor mij persoonlijk (ik heb Amerikaanse familie) als voor de OranjeLeeuwinnen zelf, want Amerika is toch wel de toonaangevende natie in het vrouwenvoetbal. Als er dus ergens veel druk op staat, is het wel op het spelen van deze finale en is het doel; je hoofd koel houden. Niet geïmponeerd raken door de 11 Amerikaanse dames op het veld, niet overdonderd raken door de massa's fans in het stadion en vooral niet vergeten dat ze in de finale staan en dus zeer zeker een balletje kunnen trappen. Maar hoe doe je dat? Hoe GA je met deze druk om? Hoe kunnen ze de titel binnenslepen? Zoals gezegd, is mijn gouden tip: vecht als leeuwen, doe je naam eer aan en GA ervoor! Accepteer dát het een spannende wedstrijd is, dát Amerika een sterke tegenstander is en wees je bewust van de massa's aanmoedigende Oranjefans. Hier bewust van zijn, zorgt er namelijk voor dat het wat minder 'eng' of 'ongrijpbaar' wordt, maar iets dat je kunt omarmen en in kunt zetten in positieve zin. Vertrouw op elkaar, benut elke kans, blijf spelen als een collectief en vooral GENIET! Blijf lol houden in het spelletje, straal vreugde, plezier en passie uit en zet eventuele gevoelens van intimidatie of frustratie tijdens de finale om in kracht. Oranje, powerrrr! Op deze manier maakt het niet uit wie of hoe goed je tegenstander is, je kunt van iedereen winnen. Uiteindelijk blijft elk potje voetbal hetzelfde; de bal moet in de goal van de tegenstander verdwijnen en waarom zou dit zondag ineens anders zijn?! Ik heb er in ieder geval enorm veel zin en vertrouwen in en zit er al klaar voor in mijn Oranje-outfit. Mijn neef uit Amerika heeft echter nog een dilemma; een echte Oranjefan, maar omringd door Amerikanen..zal hij toch wederom met trots zijn Oranje shirt aantrekken? Tip voor hem en alle andere Nederlandse Amerikanen/ Amerikaanse Nederlanders; draag rood-wit-blauw, dan zit je altijd goed ;)! Hup Holland Hup!! Sportieve groet, Ciska de Bruijn Sportpsycholoog VSPN® mindyoursport.nl

Zondag 30 juni 2019, 15.10u ..radio uit, telefoon op stil, laptop op schoot full screen met MAXimaal volume zodat het geluid van de ronkende motoren (oké, tegenwoordig wat minder 'spectaculair' dan jaren geleden, maar toch..) goed te horen is, zit ik klaar voor de start! De rode lichten gaan aan 1,2,3,4,5..en UIT; daar gaan ze! Of toch niet..?? Nee...HELP! Max Verstappen start vanaf de 2e plek, maar komt niet snel weg; een 'poepstart' hoor ik Olav Mol zeggen. Max valt direct terug van P2 naar P8...aiii! Wat zou ik nu graag IN zijn hoofd gezeten hebben om te weten wat er zich daar allemaal afspeelt! Geen slechter moment om een poepstart te hebben dan tijdens de GP van Oostenrijk; de 'thuisrace' van Max Verstappen/ Red Bull Racing. Tribunes vol Oranjefans, een Ziggo Dome bomvol Nederlandse supporters, een top kwalificatie en niet te vergeten het moeten verdedigen van zijn overwinning op dit circuit in 2018. Oef Max, nu je koppie erbij houden, de moed niet laten zakken en gewoonweg doen wat je moet doen. Dat is het enige wat je nog kan redden om je doel (P1) alsnog te bereiken...en... HE DID IT!!!!! Naast voetbal is Formule 1 de andere sport waar mijn grootste passie ligt (oké, oké wielrennen, hockey, tennis, zwemmen, schaatsen, handbal, atletiek, golf etc. etc. komen hier vlak achter ;)) en de zondag is zolang ik me kan herinneren 'heilig'. Vroeger als klein kind was het al vaste prik dat ik tegen pappa aan gekropen op de bank naar Formule 1 keek. Het hele dagprogramma werd erop aangepast en ja we waren écht zo gek om soms al om 6u 's morgens voor de buis te zitten om geen moment van de race te missen. Deze traditie heb ik voortgezet al is het nu helaas geen speciaal vader-dochtermomentje meer, maar zit mijn vader in zijn eentje op de bank voor de tv en ik kilometers verder via mijn laptop te kijken. Neemt niet weg dat ik nog steeds vol adrenaline, concentratie en plezier de races volg. Een aantal jaar geleden zijn mijn vader en ik samen naar de GP van Duitsland geweest en wat een gave beleving was dat. Als de tickets niet zo extreem duur zouden zijn, was ik er graag vaker bij om alle live action mee te maken en oh wat was ik er vooral afgelopen zondag graag bij geweest. Dan had ik waarschijnlijk vanaf de tribune hard naar Maxje geschreeuwd dat hij zijn focus moest houden, zijn frustratie omzetten in doelgerichte acties, de druk m.b.t. verwachtingen van zichzelf, het team en supporters los te laten en vooral snel een plan B bedenken om daar MAXimaal voor te gaan. Gelukkig HEEFT Max dit ook allemaal gedaan en wat een spectaculaire race heeft hij ervan gemaakt zeg! Het leek wel alsof hij de poepstart expres zo gepland had om de toeschouwers, fans EN zichzelf een nog groter plezier te doen door ervoor te zorgen dat er geen enkel saai moment geweest is tijdens de 71 rondes op de Red Bull Ring. Dat Verstappen een zeer bekwame coureur is, staat zonder twijfel vast en heeft hij nu nogmaals overduidelijk laten zien. Dat de auto eveneens in topconditie was en goed aanvoelde, is ook van levensbelang, maar het grootste compliment geef ik Max voor zijn mentale prestatie! Er zijn zat sporters die door een tegenvallend begin in een mentale neerwaartse spiraal komen en dit de prestatie in de weg zit. De knop omzetten, focus blijven houden op wat je moet doen en een alternatief plan bedenken om toch voor elkaar te krijgen wat je doel is, is lastig in het heetst van de strijd. Gelukkig valt dit te trainen en kan een set back er juist voor zorgen dat je uiteindelijk nog beter gaat presteren dan je gedaan zou hebben als er niets aan de hand geweest was. Max lijkt dit echter (van zichzelf? Door eerdere hulp? Door ervaring?) inmiddels prima te kunnen en is ook in staat te relativeren, acties te analyseren en daadkrachtig en vol zelfvertrouwen te racen; DAT maakt hem een TOPsporter! Nog 5 rondes te gaan en ik zit zowat IN mijn laptop om geen seconde te missen van de spannende strijd tussen Verstappen en LeClerc om plek 1! Hulde overigens aan de moderne techniek die ervoor zorgt dat we de beelden zien vanaf de race-auto voor de ultieme actiebeleving. Ja hoor, met nog 3 rondes op de klok is het gelukt; Max aan de leiding en hij wint! Na beelden van een juichende menigte en dolgelukkige monteurs horen we het Wilhelmus klinken en spuit Max met een glimlach van oor tot oor de champagne in het rond en is het een groot oranjefeest in Oostenrijk! De spanning is echter nog niet voorbij, want tijdens de laatste inhaalactie raakt Max de auto van LeClerc en de wedstrijdleiding zal gaan onderzoeken of hij wellicht strafseconden krijgt. Ook hier weet Max (mentaal) uitermate goed mee om te gaan en geeft als commentaar dat als deze actie bestraft zou worden 'je maar beter thuis kan blijven'/ '..wat is het nut van racen dan?!'. Iets wat leeftijdsgenoot LeClerc in mijn ogen nog lang niet onder controle heeft en een enorme frustratie liet zien in onsportieve zin (en dus zeer zeker baat zou hebben bij wat mentale training/ sportpsychologie, dus bel maar Charles ;)!). Dik 3 uur na de wedstrijd kwam dan eindelijk het verlossende en enige correcte antwoord van de wedstrijdleiding; de inhaalactie werd niet bestraft en Max Verstappen blijft de terechte nummer 1; chapeau!!!! Ik kijk alweer uit naar zondag de 14e voor de GP van Groot- Brittannië. (maar eerst natuurlijk nog genieten van onze Oranje Leeuwinnen op het WK!!!!!) Sportieve groet, Ciska mindyoursport.nl

Oranje!..of toch niet?! Het WK Vrouwenvoetbal in Frankrijk is volop aan de gang en ONZE OranjeLeeuwinnen hebben alle wedstrijden in de poulefase gewonnen. Morgen om 21.00u spelen ze in de achtste finale tegen Japan, goed bezig zou ik zeggen! Nu valt me een ding enorm op...waar blijft de ORANJEgekte?! Donderdag om 18u was de laatste poulefasewedstrijd van Nederland tegen Canada en om 21u USA tegen Zweden. Wat een geniale planning, want mijn neef uit de USA (net als ik een (ORANJE!) voetbalfan in hart en nieren) en zijn vrouw waren voor het eerst op vakantie in Nederland en zouden die dag in Amsterdam zijn. Het leek mij een geweldig idee om hen de ultieme Oranje voetbalgekte mee te laten maken en spraken af op het Leidseplein om beide wedstrijden op groot scherm gezellig met alle andere Oranje supporters te gaan kijken. Gekleed in het oranje zat ik vol enthousiasme in de trein naar Amsterdam toen me ineens opviel dat ik toch echt de ENIGE was met iets oranjes aan. Hmm, oké...kan gebeuren..mensen komen uit hun werk, dus willen vast nog even iets 'normaals' aanhebben.. maar in Amsterdam zou het wel anders zijn (toch?!) JA! Kijk! Een ORANJE rugzak en...uh...JA Daar! Iemand met een oranje streep op zijn shirt! O en kijk, die bouwvakker heeft een oranje hesje aan! Zie je wel...er IS wel oranje op straat te vinden... Nog steeds vol goede moed liep ik naar het Leidseplein waar mijn neef (in oranje broek) en zijn vrouw (met oranje zonnebril) stonden. De terrasjes zaten bomvol mensen, maar oranje elementen of een grote TV schermen waren nergens te bekennen. Jammer! Uiteindelijk zijn we bij een sportcafé beland waar we met z'n drieën een zeer gezellige avond gehad hebben en met onze uitbundigheid gecompenseerd hebben voor het gebrek aan andere Oranje supporters. Laat ik voorop stellen dat ik ontzettend blij ben met de ontwikkeling die er de afgelopen jaren is geweest m.b.t. het vrouwenvoetbal. Sinds de Nederlandse dames Europees Kampioen geworden zijn, is er veel meer belangstelling gekomen voor vrouwenvoetbal in het algemeen en wordt er vanuit de media ook meer aandacht aan besteed. Top! Alleen, we zijn er nog lang niet..en ik zeg bewust 'we', want waar is de massale oranjegekte op straat, in de winkels, bij de mensen zelf?! Als de mannen een EK of WK moeten spelen, zijn er al weken voor ze überhaupt ook maar 1 balletje getrapt hebben overal op straat oranje elementen te vinden. Straten hangen vol met vlaggetjes, supermarkten liggen vol oranje producten, mensen dossen zich in het oranje uit en vele cafés of pleinen in de stad hebben een groot tv-scherm waar ze de wedstrijden op tonen. Oké, hier kun je natuurlijk ook je vraagtekens bij zetten of 'we' daar niet een beetje in doordraaien, maar het gaat mij er nu even om om het verschil duidelijk te maken tussen de 'mannen' en de 'vrouwen'. Zoals gezegd is er in het voetbal al meer aandacht voor de vrouwen, zitten de stadiums vrij vol oranje supporters en is er recent ook een plan gemaakt om hun salarissen meer gelijk te trekken met dat van de mannen. Mooi! Maar hoe zit dit dan bij andere sporten? Neem bijvoorbeeld het wielrennen; geen enkele dameswedstrijd wordt 'live' op tv uitgezonden. Als je geluk hebt is er sporadisch ergens een livestream te volgen, maar het merendeel vindt in stilte plaats. Om nog maar te zwijgen over het prijzengeld dat vele malen lager ligt dan bij de mannen en de hoogte van hun salaris (als ze dat überhaupt al krijgen..). Het ergste is misschien nog wel dat er op het gebied van begeleiding in de vrouwensport over het algemeen ook 'bezuinigd' wordt en mannen veel meer 'hulp' ter beschikking hebben dan de vrouwen. Resultaat; mannen krijgen veel meer kansen om zich (nog) beter en verder te ontwikkelen dan de vrouwen waardoor de scheve verhouding in mijn ogen alleen maar nog meer in stand gehouden wordt. Ik ben geen feminist en ben ook niet vóór vrouwensport of tégen mannensport, het gaat mij erom dat beiden gelijke kansen krijgen om zich zo optimaal mogelijk te kunnen ontwikkelen en de ultieme sportprestatie te leveren en dáár naar beloond worden. Aangezien je in de sport afhankelijk bent van sponsoren wil ik bij dezen dan wel een oproep doen aan hen om in vrouwensport te investeren. Zo kunnen ze een steentje bijdragen aan hun sportieve ontwikkeling met alle positieve gevolgen van dien :)! En terugkomend op het voetbal...zie ik jullie morgen op straat ook allemaal in het ORANJE??? Tot de volgende blog! Sportieve (ORANJE) groet, Ciska

Waar zal ik eens beginnen; keuzes maken, niet mijn allersterkste punt... Enthousiasme, positiviteit en leergierigheid wel plus natuurlijk mijn enorme passie voor sport. Voeg daarbij mijn interesse in mensen, hun gedachten, gevoelens en wat hen (letterlijk) in beweging brengt. Mix dat allemaal door elkaar met nog een beetje eigenwijsheid, snufje chaos en enorme dosis doorzettingsvermogen en je hebt een redelijk beeld van mij; Ciska de sportpsycholoog. Sportpsychologie?! Nu denkt een deel van jullie “huh, wat is dat dan?' een ander deel waarschijnlijk 'oh help, ik ben toch niet gek!” dan zijn er nog mensen die het erg 'zweverig' vinden en tot slot een minderheid die denkt “Ja, DAT is handig, praktisch en nuttig, dat wil ik wel”. Die laatste groep mag door voor de volgende ronde :)! Vaak traint een sporter zich op fysiek gebied suf, is tactisch bezig, let op zijn voeding, koopt de beste sportkleding en materialen, maar staat het investeren in 'het mentale' nog aan de zijlijn. Zonde, want juist daar kan het verschil gemaakt worden. Je hebt je gedachten en gevoelens altijd bij je en deze hebben en niet te onderschatten invloed op je prestaties. Hoe vaak komt het niet voor dat je op bent van de zenuwen voor een wedstrijd en daardoor erg onzeker of fysiek zwak aan de start staat? Of onder de druk bezwijkt wanneer je een beslissende penalty moet nemen? Of zo geïntimideerd bent door je tegenstander dat je aan je eigen kunnen gaat twijfelen? Of de motivatie niet kan vinden om te trainen of je sportritme vol te houden? Of tijdens de wedstrijd je focus verliest of je juiste spanningsniveau niet kan vinden? Zo kan ik nog wel even doorgaan! Het zijn allemaal voorbeelden van momenten waarop je niet in je kracht staat en dus niet voor de volle 100% kan presteren. BALEN! Gelukkig kunnen deze momenten voorkomen worden, door mentale trainingstechnieken toe te passen. Zo kun je ervoor zorgen dat je gedachten en gevoelens je fysieke prestatie juist bevorderen en je het maximale uit jezelf en je sport kan halen met als resultaat: ultieme voldoening! Ik heb een missie om meer duidelijkheid en openheid over sportpsychologie te geven, uit te leggen hoe het een sporter kan helpen te pieken op het juiste moment en er zo uit te laten komen wat er in zit. Het mooie aan sportpsychologie is dat er niet per se iets mis hoeft te zijn om beter te worden. Je werkt er juist aan om van goed naar beter te gaan of van beter naar best. Begeleiding van een sportpsycholoog zoeken is dan ook een teken van sterkte, omdat je er alles aan doet om jezelf te verbeteren en je sportdoel te kunnen bereiken. Hoe krachtig en waardevol sportpsychologie ook is, het is helaas geen wondermiddel. Er zal hard op getraind moeten worden en in geïnvesteerd om de vruchten ervan te plukken; net als je fysieke trainingen. Vanaf nu zal ik vaker blogs schrijven over sportpsychologie (in de media), mijn werkzaamheden en/of de mentale kant van sport. Dus tot snel, want terugkomend op mijn eerste zin over keuzes maken; ik heb al genoeg ideetjes voor volgende blogs! Tot dan! Sportieve groetjes, Ciska